جدی نگیرید

               

من چون لال  و در نوشتن تمام شده ام ...پس هرجا که طاقتم طاق بشود میایم اینجا می نویسم آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ هههههه

گاهی که فتیله پیچ می شوم و کاری از دستم برنمیاید نه نوشتن، نه خواب، نه مطالعه و نه هیچ چیز دیگر دوست دارم این درد خوب را امتحان کنم، سرم را بزنم و داغون(داغان) کنم...انقدر با مشت بزنم به دیوار که یک گوشه بیحال بیفتم...

باز خوب است که این معجزه را پیدا کردم می آیم این جا و می نویسم آآآآآآآ هههههه

اصلا باید در دانشگاه ها تدریس و در رسانه ها تبلیغ شود که بجای این که سرتان را داغان پاغون کنید این کار ها را بکنید. برای من که جواب داده تا بدین جای کار.

در کوه و بیابان هم می شود این کار را کرد ولی آن در گرو مصرف انرژی زیادی ست و مواقعی که حال بلند شدن از رخت خواب را هم ندارم به کار نمی آید... .