کوری

                              




  رمان کوری را دو، سه روزه خواندم رمانی تلخ با داستانی سرراست که روایتگر نابسمانی های روابط

بین انسان ها ست و با ذره بینی در دست آن ها را با جزئیات جلوی دیدگان بیننده قرار می دهد.

خواندنش را به دوستان گرامی توصیه می کنم.

----
+البته این کتاب را با ترجمه مهدی غبرایی خواندم و نه عکس بالا.

+ بخشی از متن کتاب:
چرا ما کور شدیم، نمی دانم،شاید روزی بفهمیم،می خواهی نظرم را بدانی،بله،بگو،به نظرم ما کور نشدیم، کور هستیم،چشم داریم اما نمی بینیم،کورهایی که می توانیم ببینیم،اما نمی بینیم.

+نکته جالب این بود که در این کتاب هیچ اسمی وجود ندارد و افراد را نویسنده با توجه به پیشه یا نشانه هایش وصف می کند و نکته  دیگر این که گویا نویسنده فقط نقطه و ویرگول را به رسمیت می شناسد و خبری از علامت سوال و... نیست و هنگام تغییر شخص صحبت کننده در یک مکالمه هیچ نشانه ای به ما نمی دهد مانند همین متنی که در بالا است!